Ocalić (siebie) od zapomnienia :)

Uwaga - dzisiaj bardzo długi post z dużą ilością zdjęć i jeszcze większą ilością literek! ;)
Przychodzę tu dziś z wyjątkową dla mnie pracą: bo zrobioną dla wyjątkowej osoby, w wyjątkowych okolicznościach i pozwalającą ocalić samą siebie od zapomnienia - a przynajmniej taką mam nadzieję! ;) Już tłumaczę o co chodzi :P

We wrześniu 2010 roku zaczęła się nasza wspólna przygoda: oto stałam się szczęśliwą nianią małej, uroczej dziewczynki o pięknym imieniu Pola. Kiedy się poznałyśmy, ja miałam 23 lata, a Ona rok i (prawie) 8 miesięcy. Pomimo znacznej różnicy wieku ;) potrafiłyśmy znaleźć wspólny język. I tak - od niemal roku - witana jestem radosnym okrzykiem: "Kasia!, Kasia!" i uśmiechem na małej, ślicznej buzi :) Czas spędzany razem mija nam bardzo szybko i przyjemnie: chodzimy na plac zabaw, tańczymy do ulubionych piosenek, malujemy farbami, rysujemy koty, urządzamy przyjęcie dla Małych Kucyków, oglądamy książeczkę ze Scooby Doo i robimy wiele innych fajnych, ciekawych rzeczy :)

Niestety, za niedługo nasz wspólny czas dobiega końca: Pola - wraz ze swoimi cudownymi Rodzicami oraz rozkoszną, młodszą Siostrzyczką - wyprowadza się do innego miasta i rozpoczyna nowy etap w swoim życiu: etap Dumnego Przedszkolaka. Drugim powodem, dla którego nasze drogi się rozchodzą, jest dobiegająca końca podjęta przeze mnie ścieżka edukacji - za chwilę (mam nadzieję :P) bronię tytuł magistra i nadejdzie czas na znalezienie pracy bardziej związanej z kierunkiem wykształcenia.
W związku z tymi dość przykrymi okolicznościami postanowiłam dla Poli zrobić na pożegnanie coś, co będzie Jej o mnie przypominać. Wiadomo, że kiedy dorastamy, wiele wspomnień z dzieciństwa zaciera się w naszej pamięci. Polcia będzie mogła odświeżyć sobie pamięć.

Przygotowana przeze mnie pamiątka ma formę albumo-pamiętnika. Prawe strony albumu zawierają nasze wspólne zdjęcia, lewe strony natomiast stanowią wspomnienia spisane z punktu widzenia dziecka - specjalnie opisałam wszystko w taki sposób, jakby to Pola, a nie ja, była autorką wszystkich tekstów. Od siebie napisałam tylko mini liścik zamieszczony na tagu i wrzucony do kieszonki na tylnej okładce albumu.

Każda strona jest delikatnie przyciemniona brązowym tuszem, a teksty postarzone są dzięki darciom i tuszowaniom - dzięki temu  praca nabrała klimatu i już teraz wygląda jak pamiątka z przeszłości ;))

Na chwilę przerwę pisaninę i pokażę zdjęcia, bo i tak nie wiem, czy ktoś dotrwał do tego momentu :P

Okładka:

Strony 1-2:

Strony 3-4:

Strony 5-6:

Strony 7-8:

Strony 9-10:

 Strony 11-12:

 Strony 13-14:

 Tylna okładka:

Tag- przód:

Tag- tył:

Dodatków jest niewiele, a i tak wyszedł niezły grubasek:

Użyte materiały:
- kolekcja Cudowne Lata, odrobina kolekcji Kapuśniaczek - z Galerii Papieru
- kwiatek wycięty z TEGO papieru, kieszonka zrobiona z TEGO papieru, dziurkaczowe listki z TEGO papieru i tagi wycięte z TEGO papieru - z Lemonade
- TEN tusz, TEN tusz, glossy accents, TAKIE kwiatki, TAKIE kwiatki i jeszcze TAKIE  - ze Scrappeelu
- gratisowe motylki oraz element wycięty z TEGO papieru - z UHKGallery
- TA baza (powyciągałam kilka kart, bo było za dużo), środek ramki oraz kluczyk - ze Scrapińca
- stempelek i dziurkacz - z ArtPasji
- oprócz tego: misz masz guzików z różnych źródeł, Tilda z prywatnej wymiany pokolorowana kredkami akwarelowymi, niebieska, zielona i biała farbka akrylowa, kilka papierów wygranych w Candy u Malflu

I ufff, chyba wszystko :D Mam nadzieję, że album przetrwa kilka(naście) lat i że Pola będzie mieć fajną pamiątkę, do której - jako nastolatka - z chęcią będzie powracać :)

Pracę zgłaszam na #20 wyzwanie Lemonade - praca jest zarówno o dziecku, jak i dla dziecka :) No i użyłam troszkę materiałów ze sklepu Lemonade ;)